Een verslaving is niet iets dat je van de ene dag op de andere overkomt. Het begint met één keer en na een tijdje wordt iets een gewoonte. Bij de meeste middelen heb je altijd meer nodig om het gewenste effect te bereiken. Daardoor kan je afhankelijk of verslaafd worden, zonder dat je het in de gaten hebt.
Er is een verschil tussen lichamelijke en geestelijke verslaving. De meeste drugs worden geassocieerd met een lichamelijke verslaving. Je lichaam heeft nood aan dezelfde dosis elke dag. Stop je ermee, dan krijg je ontwenningsverschijnselen. Andere drugs, zoals hasj, maken je psychisch afhankelijk. Je geest eist een nieuwe portie. Problemen druk je weg zonder dat je ze oplost. Geestelijke verslaving bestaat ook bij bepaald gedrag, zoals gokken, eten, surfen op het internet, werken, shoppen… Sommige drugs maken je zowel lichamelijk als geestelijk afhankelijk.
Gewoonteverslaving
Een gewoonteverslaving is een verslaving aan een handeling die voor een persoon van belang zijn om zich goed te voelen of een kick te krijgen. Enkele voorbeelden van een verslaving aan een handeling of gewoonte:
*Gokverslaving
*Chatverslaving
*Internetverslaving
*Gameverslaving
*Seksverslaving
*Workaholisme
Middelenverslaving
Een middelenverslaving is een verslaving die instandgehouden wordt door het gebruik van een middel of substantie, die opzichzelf verslavend is doordat het een directe werking in de hersenen heeft. Dit noemt men een psychoactief middel of drug. Er bestaan grof gezien 3 verschillende soorten psychoactieve middelen, namelijk:
De stimulerende middelen als Amfetamine, Cocaïne en Nicotine
De verdovende middelen, bijvoorbeeld Alcohol en Opium
en verder bestaan er nog bewustzijnsveranderende of in de volksmond geestveruimende middelen, bijvoorbeeld THC (de werkzame stof in Marihuana) of LSD.
Verslavende medicijnen vallen vaak onder de eerste categorie, de stimulerende middelen
Geestelijk of Lichamelijk verslaafd
Binnen de verslaving aan een stof wordt er ook gesproken over een lichamelijke en geestelijke verslaving. Een lichamelijke verslaving houdt in dat het menselijk lichaam gewend is geraakt aan de stof die intensief gebruikt wordt, en zich aangepast heeft aan die stof. Wordt er in zo'n geval gestaakt met het gebruiken van die stof, dan ontstaan er ziekteverschijnselen zoals koorts, slapeloosheid en braken. Dit noemt men onthoudingsverschijnselen. Het steeds meer nodig hebben van een verslavende stof om hetzelfde effect te bereiken noemt men tolerantie, wat vrijwel altijd voorkomt bij een verslaving.
Geestelijke verslaving betekent dat iemand een stof denkt nodig te hebben of denkt lekker te vinden en niet meer zonder kan. Deze vorm van verslaving is persoonsgebonden, omdat verschillende mensen verschillende dingen 'lekker' vinden. Bij geestelijke verslaving kan iemand zodanig naar een stof verlangen dat alle gedachten draaien om het gebruiken en verkrijgen van die stof.
Een verslaving die vaak onopgemerkt blijft is die aan medicatie zoals benzodiazepinen, de zogenaamde angstdempers en slaapmiddelen als diazepam, oxazepam en alprazolam. Stilzwijgend worden vaak jarenlang herhalingsrecepten opgehaald totdat de arts ingrijpt of de patiënt niet meer genoeg heeft aan zijn dosis en meer van de huisarts probeert te krijgen of andere wegen gaat zoeken om de verslaving in stand te houden
